column (1)

Voetbalvrouwen 15-6-12 Het EK. Ja, we hebben er allemaal wel iets over te zeggen. De een is er heilig van overtuigd dat Nederland nooit zal kunnen winnen van de Duitsers. En de ander denkt zelfs nu nog dat we europees kampioen worden. Maar het meest intrigerende aspect van voetbal, vind ik de vrouwen. En dan heb ik het niet over Yolanthe Cabau van Kasbergen Sneijder. Nee. Dan heb ik het over de huismoeders, de kassameisjes en de oma’s. En alles daar tussenin. De vrouwen die het hele jaar geen voetbal kijken. Maar Nederland speelt moet je ze eens zien. Je kan deze vrouwen in twee categorieën indelen. De ene helft van deze vrouwen hijst zich in bierjurkjes, smeert oranje nagellak op hun nagels en juicht. Ik behoor zelf ook tot deze categorie. Ik kijk voetbal voor de voetballers. En dan vooral voor die leuke verdediger van Denemarken. Die ene met die leuke voetbalschoenen. Of Nederland ook daadwerkelijk wint? Maakt me geen bal uit. Dan de tweede categorie voetbalvrouwen. Het soort wat opeens alles van voetbal lijkt te weten. (Behalve buitenspel natuurlijk, dat blijft voor allen een raadsel.) Bloed serieus volgen ze alle wedstrijden en schreeuwen ze naar hun televisies. “SCHIET SCHIET!” “POTJANDORIE, SCHIET DAN!”. Het leukste aan deze vrouwen is dat ze zichzelf nog steeds serieus nemen. Zelfs na twee porties bitterballen en 5 bier. Ik ben een groot voorstander van emancipatie. Vrouwen mogen net zo goed voetbal kijken als mannen. Maar 90 minuten lang naar 22 zwetende mannen kijken is zelfs voor mij een beetje te veel van het goede.