column (10)

Aangeboden: Bejaarden 9-11-12 Gistermiddag was ik in Amsterdam. Daar was ik getuige van het meest trieste tafereel wat ik ook heb mogen aanschouwen. In de Kalverstraat stond een draaiorgel. Een oud, viezig draaiorgel. Omringd door oude mannen. Een zat op zijn scootmobiel, de ander zat op de richel van het draaiorgel en de laatste stond er verloren bij. Deze oude mannen zagen er ongeveer net zo vunzig uit als het draaiorgel waar ze bij stonden. In hun hand, droegen ze allemaal een blikje met muntjes. En maar rammelen. Je zou medelijden kunnen hebben met deze vertoning, ja. Je zou ook medelijden kunnen hebben met alle bejaarden die in tehuizen worden weggestopt. Of alle oude mensen die vanaf hun 70e hun medicijnen niet meer vergoed krijgen. Eigenlijk tel je niet meer mee, als je de 67 gepasseerd bent. Terwijl de gemiddelde levensverwachting in Nederland toch wel rond de 80 ligt. Vreemd, is het niet? We moeten lief zijn voor onze oudere medemens. En ze niet zomaar wegstoppen in tehuizen. Want geloof me, niemand word er beter van door iedere dag bingo te spelen. Echt niet. Zelfs al vind je bingo nog zo leuk. Dan kunnen ze beter met een blik vol muntjes op een straathoek staan. Mocht je ze tegenkomen, vandaag of morgen: gooi een muntje in dat blik. Zou ze zo maar een enkeltje bejaardentehuis kunnen schelen.